Kansspelen bestaan als sinds de Oudheid, maar de loterijen zoals we ze nu kennen zijn ontstaan in Brugge, in de Bourgondische Nederlanden, het meest geürbaniseerd, institutioneel gestructureerd en economisch dynamisch deel van West-Europa in de vijftiende eeuw. Zelfs etymologisch komt het woord loterijen van het Brugs 'lotinghe' dat van het woord 'lot' komt. In 1441 vond op de grote markt van Brugge de eerste 'moderne' loterij plaats die het vertrekpunt zou vormen voor Loterijen over de hele wereld.

Vandaag is de Nationale Loterij nog steeds gebaseerd op elementen die destijds ook de basis vormden, namelijk een grote groep spelers die deelnemen aan een publieke, transparante trekking. Ze doen dit voor een zeer betaalbare inzet, ze hopen op een prijs en staan er ook achter dat de opbrengst dient om noden te financieren waar de hele samenleving beter van wordt en die iedereen nauw aan het hart liggen. 

Onze huidige Nationale Loterij werd opgericht in 1934. Op 18 oktober van dat jaar vond de eerste trekking plaats.

Door de eeuwen heen bleef het de missie van loterijen om de gemeenschap breed te ondersteunen. In de middeleeuwen werden met de opbrengsten openbare werken gefinancierd, kerken gerenoveerd en de armen ondersteund. Deze belangrijke maatschappelijke rol is nog steeds de kerntaak van de Nationale Loterij. Later werden loterijen georganiseerd naar aanleiding van grote rampen, zoals de stormvloed van 1953 in Nederland en België of de overstroming van Ruisbroek in 1976. Het doel: geld inzamelen om de slachtoffers in de getroffen gebieden te helpen. Die motivatie was voor de deelnemers destijds nog belangrijker dan de prijs die je kon winnen.

De Koloniale Loterij werd in 1934 opgericht om financiële middelen te werven. Destijds was dit voor de toenmalige Belgische kolonie Congo. In 1962 wordt de instelling de Nationale Loterij. De winst van de organisatie gaat dan naar de plattelandsbevolking in ontwikkelingslanden en naar doelen van openbaar nut in België.